L’Estaca

Lo vielh Siset que’m parlava
De d’òra au ras deu portau
Dab lo sorelh qu’esperàvam
Catavas suu caminau.

Siset, e vedes l’estaca ?
A tots que ns’i an ligats
Si arrés non se’n destaca
Quin poderam caminar ?

Si tiram tots que caderà
Guaire de temps pòt pas durar
Segur que tomba, tomba, tomba,
Plan croishida qu’ei dejà.

Si tiri hòrt jo per ençà,
Si tiras hòrt tu per delà
Segur que tomba, tomba, tomba
Que nse’n poiram desliurar.

Totun i a pro de temps ara
Que ns’escarronham las mans
Se la fòrça e’ns deisha càder
Pareish mei grana qu’abans.

De tot segur qu’ei poirida
Totun Siset pesa tant !
De còps que’m pèrdi l’ahida
Vè, torna’m díser ton cant !

Lo vielh Siset que se’m cara
Mau vent se’n l’a miat atau
Qui sap on se tròba adara ?
Demori sol au portau.

A pausas passan los dròlles
Lhevi lo cap tà cantar
Lo darrèr cant deu vielh òmi
La darrèr qui m’ensenhà

: Lluis Llach
: Gilabèrt Nariòo